Spanje, Portugal, Frankrijk, (Italië, Zwitserland)

Goedemorgen! Na de laatste zeiltrip, eindigde de rally met een lekker diner en we werden wederom goed verwend. Verder hebben we een aantal leuke connecties gelegd oa in Engeland en in Spanje, met Fernando, een jongeman uit de familie die alles organiseert. Ook had een andere jongen, zijn viool meegenomen, dus daar heb ik nog wat op gepingeld. Kijken of ik het nog kan, het sprak mijn muzikale kant wel weer een beetje aan. Na een goede 1,5 week verwend te worden, te zeilen en snorkelen, was het op donderdagavond voorbij.
We zijn in 1,5 dag teruggezeild en toen hebben we afscheid genomen van de ouders van Felix.

Op Zaterdag zijn we weggereden uit Baiona, we zijn richting Porto gereden wat nog een hele opdracht was. Meestal nemen we de landwegen, waar we geen tol voor hoeven te betalen, maar dit resulteerde op deze zaterdag tweemaal in een overvol dorp waar oa het grootste feest vh jaar was. Dit zorgt voor veel bekijks natuurlijk, waarbij iedereen denkt: daar is weer zo'n verdwaalde toerist!

Richting Porto hebben we het laatste stuk langs de kust gereden, hier was het ook super super vol met alle portugezen die weekend hebben en een stranddag houden. Tegen de avond hebben we een plekje gevonden aan het strand, zo'n 30 min onder Porto. De volgende dag zijn we met de trein in Porto gegaan.

Het mooie van Portugal en oa Porto zijn de mooie gebouwen met schilderingen en de kleurrijke tegels die ze aan de buitenkant van hun huis hebben. Het was deze dag erg warm en in Porto heb je niet zoveel groen en alle gebouwen liggen dicht op elkaar, kortom zweten! We zijn nog in het ‘paleis' van de handelsorganisatie/bond (vd scheepvaart) geweest, om maar even af te koelen. Verder is de rivierkant van Porto erg mooi, met de grote brug..maar ook natuurlijk erg toerististisch, door de hitte hadden we op een gegeven moment genoeg en zijn we teruggegaan.

Na onze trip naar Porto zijn we in oostelijke richting terug naar Spanje gereden, alweer vaarwel Portugal! Dit midden stuk van Spanje is niet zo bekend, het landschap is erg droog en het lijkt zowaar op een grote woestijn. Alleen in die woestijn liggen erg mooie vestingsdorpen met grote verdedigingsmuren en verdedigingstorens. We zijn s'avonds afgeslagen naar Ciudad Rodrigo, een klein dorpje met alleen maar mooie gebouwen binnenin de stadsmuren. Hier hebben we s'avonds nog lekker op het terras gezeten en genoten van het goedkope Spanje, want 2 gin tonic is in Spanje 6 euro, Nice!

De volgende dag zijn we door gereden naar Salamanca, hier zijn we buiten de stad op een camping gaan staan. De rest van de ochtend hebben we gerelaxed, vanwege de hitte..ofwel de normale siësta. Alle winkels zijn ook dicht tussen 12-17u, dus om 5,6 zijn we op de fiets naar Salamanca gegaan. Hier hebben we een stadswandeling uit de Lonely Planet gedaan en deze stad is ook echt supermooi! Mooie gebouwen met prachtige zandsteen fascades, zie de foto's.

Tijdens de zeilreis werd ons aanbevolen om hierheen te gaan, en telkens als mensen vroegen: ‘waar gaan jullie na de reis heen?' en wij zeiden: ‘Salamanca waarschijnlijk', was het antwoord: ‘oooohh, aaahh, zo mooi!'. Salamanca is ook echt een studentenstad en de universiteitsgebouwen zijn dan ook erg mooi, kortom een echte aanrader om heen te gaan. We hebben lekker door de stad gewandeld en s'avonds in een klein barretje tapas gegeten en we zijn s'avonds laat weer naar ‘huis' gefietst.

De volgende dag zijn we doorgereden in oostelijke richting, Avila en Segovia lagen op onze weg. Wederom 2 stadjes in de woestijn. Avila zijn we alleen doorgereden, maar is bekend voor zijn stadsmuur met in de 20 verdedigingstorens. Felix vindt het dan leuk om door het stadje te rijden, te zien hoe dicht die in het centrum kan komen met de auto, wat meestal eindigt in kleine kruip-door-sluip-door straatjes, waar de bus net doorheen past. Na deze korte autotrip in Avila, zijn we doorgereden naar Segovia, hier staat een middeleeuws aquaduct, weer zo'n overweldigende kerk van zandsteen en een paleis waar Disneyland zijn paleis op gebaseerd heeft. We zijn in het paleis geweest, maar het uiterlijk van dit paleis was eigenlijk het mooiste. Ook na deze city-trip zijn we weer doorgereden zoekend naar een slaapplek.

In een canyon-achtig natuurpark hebben we op de parkeerplek geslapen en hebben we de volgende ochtend een wandeling gemaakt naar het uitzichtpunt. Op de terugweg kwamen we spanjaarden tegen, die in Engels uitlegden dat er een grot was waar je in kan. Dus wij deze grot zoeken en zo kon je in de muur van de canyon hoog klimmen en op een ander punt van de grot er weer uitkijken. Erg mooi en een beetje creepy zo in een donkere grot. Ook stond deze canyon bekend voor zijn vogels in engels: ‘vulture' in duits: ‘geier', in nederlands: geen idee? Een grote roofvogel, met een spanbreedte tm 2 meter, die dus vaak overvloog.

Al deze laatste attracties waren meer voor spaanse toeristen, omdat ze onbekender zijn. Daarom spreekt iedereen Spaans tegen je, terwijl je eigenlijk wel kan zien dat wij niet spaans zijn? ;)

Daarna zijn we doorgereden richting Barcelona, 550 km oostelijke richting. Na een lange tocht kwamen we avonds aan in de Costa Brava en wat een verschrikkelijke omslag, van niet-toeristische plekken, naar een massabom van toerisme. Maarja, gelukkig voor maar een korte tijd. We hebben geparkeerd op een camping noordelijk van Barcelona (El Masnou) en zijn de volgende dag met de trein naar Barca gegaan. We hebben een Gaudi-toer gedaan,de Sagrada was meer af dan de vorige keer dat ik er was (maar wat een lange rij!) en erna wilden we chillen in Park Guell, maar hier was het zo druk en warm! (de temperatuur hier om 6uur avonds: 35 graden, dus om 2 uur s'middags? Tegen de 40 graden, i guess)
Als je park Guell kent, weet je dat bij de ingang er zo'n mozaiek reptiel is, nou hier stonden ik denk wel 50 mensen omheen. Dus zo snel mogelijk hier weg en we hebben in de schaduw op een bankje gelegen om bij te komen.
Feit is dat je door de temperatuur s'avonds en s'nachts gewoon niet in slaap kan komen, we hebben geslapen met alle vensters en de schuifdeur open van de bus en dan hebben we nog niet goed geslapen. Deze combinatie met de hitte in de stad en een gebrek aan schaduw, maakte ons beide erg chagrijnig ;).

Maar na een dutje op het bankje was alles weer goed en hebben we zowaar nog wat geshopt in Barcelona. Na weer een warme nacht, zijn we de volgende ochtend vroeg (8u) naar een wasserij in de buurt van Park Guell gereden, was erin gedaan, en we zijn nogmaals naar Park Guell gereden, waar we voor de ingang konden parkeren, hehe. Nu was het nog koel en er waren haast geen mensen, ik kon zowaar alleen met de reptiel op de foto. Nu konden we genieten van het park en hebben we mooie foto's gemaakt. Hierna hebben we de was weer opgehaald en zijn we nog naar het olympische stadion gereden. Deze ligt op een berg, waardoor we nog een prachtig uitzicht over de stad werden getrakteerd. Rond deze tijd, was het wel alweer: heet!

Dus tijd om weer uit te stad weg te rijden.
We zijn langs de Costa Brava gereden (oa Lloret; verschrikkelijk:P) naar L'Estartit een stuk noordelijker richting de Franse grens. Dit is een duik-walhalla met 7 duikscholen, want er liggen kleine eilandjes die beschermd zijn ( een national park). Helaas is het dorpje weer Costa-Brava achtig vol met fransen en nederlanders, maar we hebben 2 duikgangen geboekt bij 1 vd scholen voor de volgende dag. Mijn eerste duik sinds 1,5 jaar, dus ik heb de avond ervoor prive theorieles gekregen van mr. Sammer hoe het ook alweer zat. Omdat het zo'n duikwalhalla is, varen er elke ochtend alleen al 6 duikboten richting die eilandjes en is er niet veel persoonlijke begeleiding. Onze ochtendgids was dan ook niet zo behulpzaam en zoals verwacht zonk iedereen als een baksteen naar 12 meter, maar had ik daar wat meer moeite mee en verbruikte ik daardoor ook meer zuurstof. Mijn oren hebben wat meer tijd nodig om te klaren, maar uiteindelijk was het een redelijke duikgang die iets korter duurde dan die van Felix, aangezien mijn zuurstof op was. De tweede duikgang die middag was er een erg vriendelijke en behulpzame duikgids, die een briefing deed vantevoren, ons vroeg naar onze prestaties en erg geduldig was. Deze duikgang ging dan ook weer een stuk beter, waardoor ik meer kon genieten. Wat jammer was, is dat de eerste duikgang we zoveel vissen hadden gezien, maar hier was ik nog ietwat zenuwachtig en de tweede was het meer door grotten duiken en wat minder vissen. Desondanks was het duiken echt weer tof, hebben we echt mooie vissen gezien en zou ik zo weer willen!

Diezelfde dag zijn we nog naar Cadeques gereden, nog noordelijker en een stuk rustiger. Op zaterdagavond was het alleen niet zo rustig ivm een grote vlooienmarkt door het dorp, waar we weer door de mensenmassa heen moesten rijden. Hier mocht je nergens kamperen en hebben we lang gezocht naar een slaapplek, we zijn naar de Cap Creus gereden het oostelijkste puntje van Spanje, maar dit is ook een natuurpark dus: verboden, verboden. Op de terugweg kwamen we nog een familie everzwijnen tegen op de weg, die had ik nog niet in het echt gezien.

We hebben geparkeerd op een parkeerplekje bij een strand buiten het centrum en de volgende dag: jawel! Onze eerste waarschuwing, dat je hier niet mag overnachten en dat het een boete van 200 euro kan worden. Duidelijk. We zijn die dag door het dorpje geslenterd en hebben gesnorkeld bij het strandje bij onze parkeerplek en zijn nog weer richting Cap Creus gereden in het natuurpark en zijn naar een klein strandje geklommen en hebben daar gesnorkeld. We hebben oa twee dikke octopussen gezien. Felix is echt een waterrat en probeert bijvoorbeeld een octopus uit zijn hol te grijpen. Haha, ik blijf dan op de oppervlakte toe kijken of t lukt.

Na dit fijne snorkelen zijn we doorgereden weer in westelijke richting, nog niet over de grens, zijn we naar Queralbs gereden een dood punt waar je veel wandelingen kan maken in de Val Nuria. We hebben geslapen op de parkeerplek en de volgende ochtend kan je met een moderne bergbaan het dal in. Dit is ook een skigebied en het eindpunt in het dal, is een luxe hotel met een meer wat allemaa erg mooi uitziet. Ik gok dat ze het geld hiervoor uit het ski-seizoen halen, want alles was erg goed verzorgd. We hebben de wandeling terug naar de auto gedaan door het dal, 930 meter dalend..dus de makkelijkere terugreis. ;) Dit was 2 uur wandelen en erg mooi!

Na de wandeling zijn we richting Andorra gaan rijden en hier zijn we doorgereden. Andorra is als je erin rijdt echt verschrikkelijk, alleen maar shopping malls, drukte en dat alles tussen de bergen. Het is als het duty free deel van een vliegveld, alleen dan een klein land. De dorpjes zijn niet echt mooi en het is of op skiën gericht of op kopen, kopen, kopen. Oke, tanken was fijn: 1,20 voor diesel en 1,30 voor bezine, verder was het niet wat.

Na Andorra zijn we in frankrijk richting Toulouse gereden en daar zijn we vandaag kort doorgereden. Een mooie stad, we hebben nu niet zoveel zin in steden dus we zijn verder gereden, maar ik wil er best nog wel een keer heen. Nu zijn we in Roquefort geparkeerd, waar officiële Roquefort kaas wordt gemaakt als enigste plek. Dus die hebben we even geproefd en we zijn in zo'n grot geweest waar ze liggen te ‘rijpen'.

Het plan is een beetje veranderd; gisteren zijn we wezen quad rijden en we zijn nu in een ander natuurpark voor morgen wellicht canyoning. Het weekend willen we in Turijn zijn (Italië!) en dan rijden we door zwitserland, na een kaasfondue, terug. We zijn sowieso woensdag 5 september weer thuis, dan zijn er precies 3 maanden voorbij.
Daarom denk ik dat dit mijn laatste blog is, dank voor het lezen van deze zware kost en hopelijk tot snel in NL!
Liefs,

Floortje

Duitsland, Frankrijk & Spanje

Blogtijd! We zijn weer een maand verder, ondertussen zijn wij in Spanje geland. In t kort maar wat we daarvoor allemaal gedaan hebben. In de tijd dat we op de bus gewacht hebben, hebben we een kleine roadtrip gemaakt naar Stuttgart, München, Felix zn oma bezoekt in Stein an der Traun en mijn oma bezoekt in Velden. Felix zn oma woont aan de grens van de Oostenrijk en dus zijn we ook nog twee keer kort in Oostenrijk geweest. Eenmal een korte avond Aniek en Wouter getroffen, want die waren in Salzburg, de finish vd CarbageRun en andermaal een hapje eten met Felix zn oma en tante.
Ook zijn we op de Chiemsee (een meer) geweest, op het vrouwen en heren-eiland, wat ook nog beide mooie dingen biedt om te bekijken (een klooster, een paleis, oa).

Na deze roadtrip was de bus na een aantal dagen weer daar, de dag dat die gerepareerd was zijn we gelijk avonds weggereden, want ik wou graag weer weg, lekker weer op vakantie. We kwamen de volgende dag in de avond aan in Carcans Plage. Een schattig klein dorpje aan de atlantische oceaan, 50 km van Bordeaux. Er was maar 1 camping, waar gelukkig nog plek was en zodoende zijn we daar gesetteld. De volgende dag hebben we een surfcursus geboekt bij 1 vd 3 surfscholen, voor 5 dagen 2 uur. Deze week was het heerlijk genieten, de camping was erg gezellig, alle woonmobielen hadden een eigen gedeelte, dus dit betekende veel VW bussen samen en een gemoedelijke sfeer. We hebben 5 dagen lang gesurft en ernaast niet zo veel gedaan. Het surfen ging bij Felix ietwat sneller, omdat die meer snowboard, wakeboard, etc ervaring heeft. Ik heb natuurlijk wel gestaan, maar de echte grote golven heb ik niet gehaald, dus het ging bij mij zo,zo..ik voel me niet zo gerust in het water als Felix en ik ben een aantal keer echt goed opgeslokt door de golven. Dit resulteerde in niet zoveel motivatie aan het einde van de cursus, maarja ik heb het geprobeerd en wil best af en toe het weer proberen, maar helaas is gebleken ik ben geen natuurtalent. Daarnaast was de surfleraar ook niet zo motiverend naar mij toe, aangezien hij aldoor zei in frans accent: ‘You're boyfriend is really good'. Verder waren onze buren goed gezelschap, we hebben gezellig samen gegeten, gedronken en jeu de boule gespeeld op de camping. Deze dagen zijn dan ook snel voorbij gegaan en we hebben echt genoten van verse croissants, pain en het franse campingleven.

Een week later zijn we verder gereden richting Spanje, maar eerst hebben we nog een dagtrip naar Bordeaux gemaakt en Dune du Pilar, de grootste zandduin in Europa. Daarna weer een slaapplek zoeken in de wilde natuur van Frankrijk. Deze vonden we in Mimizan op de parkeerplaats van de McDonalds. Mimizan hebben we ook nog kort bekeken, want dit was ook nog een surfstad optie, maar dit was zowaar een kleine las vegas, dus wij blij dat we hier niet voor gekozen hebben.

De volgende dag zijn we in Spanje beland, we hebben de kust vervolgd en waren dus in Noord Spanje. We hebben onze eerste stop in Bilbao gemaakt, om het Guggenheim museum te bekijken, voor moderne kunst. Na een 2 uur rondgedwaald te hebben in het museum, liepen we terug naar de bus, die aan de overkant van het museum stond. Eenvoudig naast de straat geparkeerd. Één van de gordijntjes was dicht gemaakt en Felix vroeg: ‘heb jij dat gedaan?'. Ik had niets gedaan..wat bleek, er was ingebroken. Onze eerste dag in Spanje, zucht.. Met een schroevendraaier hebben ze de schuifdeur opengebroken, wat gordijntjes dicht gemaakt, Felix zn rugtas gepakt en spullen ingepakt. Het waren ook zeker mannen, want wat bleek al Felix zn spullen waren weg en niets van mij. Bijna al zijn kleren, zn toilettas, zn kleine waterdichte camera, zn rugtas, niet leuk! Dan sta je ook echt machteloos en checkt gelijk: is dit er nog? Is dit er nog? Nou we dachten dat we alles wat we misten wel wisten, mr die avond kwamen we er achter dat we nog meer misten. In Bilbao zijn we naar de politie gereden (geen fijne stad om te rijden of na daglicht te zijn) en hier hebben we aangifte gedaan. Daarna was het zo snel mogelijk weg, weg uit deze stad, weg.

We hebben besloten om dit voorval maar zo snel mogelijk te vergeten en gewoon door te rijden, dit natuurlijk na een aantal uren verdrietig en boos te zijn, waarom dit ons nou weer moet overkomen.

We zijn de volgende dag verder gegaan met toeristische dingen doen, dus we hebben in het spaanse binnenland een erg mooie grot bekeken ‘El Soploa' en we zijn het national park ‘Picos d'Europa' ingereden via een erg mooie route van Potes naar Panes. Beide insiders tip van Spanjaarden via Paps gekregen. Aan het einde van de dag zijn we nog een berg opgegaan in ‘Fuente Dé', alleen helaas was het zicht niet zo goed. Een mooie dag was dit. We hebben geslapen op een camping, wat een echte aanrader is, erg gemoedelijk en schattig (ik geloof La Viorna). Dit gebied staat natuurlijk bekend voor zijn mooie wandelingen in de bergtoppen, maar hier hebben we helaas geen tijd voor gehad.

De next day was het rijden en shoppen, de noodzakelijke gestolen dingen zijn weer ingekocht in Oviedo en zodoende waren we weer ready to go. We zijn die dag langs de spaanse kust verder gereden en hebben geslapen op de parkeerplaats van een schattig strandje. In Spanje zijn ze een stuk relaxter qua wild parkeren, er staan niet overal verkeersborden dat het verboden is. Dit resulteerte dan ook dat onze parkeerplaats de volgende morgen vol stond met campers, VW bussen en andere auto's die lekker geslapen hadden naast ons.

Nog een aantal kilometers to go en zo zijn we via Santiago de Compostello die dag in Baiona aangekomen (onder Vigo). In Santiago zijn we kort geweest, want de oude stad moest erg mooi zijn. Dit klopt ook, alleen dit stadje is erg toeristisch. Er waren veel wandelaars die een pelgrimsroute hebben afgelegd en hier in de kerk het beeld van Santiago omhelzen en het graf bekijken (er stond een hele lange rij). Santiago is het einde van één van de bekenste Pelgrimsroutes uit Spanje. Na een uurtje hier rondgelopen te hebben zijn we doorgereden.

In Baiona hebben we de auto geparkeerd in de ondergrondse parkeerplaats, achter een ketting op een reserveerde plek, dus er kan niets gebeuren. Hier nemen we deel aan een zeiltocht van 10 dagen van plek, naar plek met georganiseerde bezichtigingen en (diner-)activiteiten met ongeveer 12 boten. Lekker zeilen met Felix zn ouders op hun zeilboot in Noord-West Spanje. We hebben nu niet zo goed weer, veel regen, regen en ook veel nevel. Verder is het lekker snorkelen, met de dinghi rondscheuren, zeilen naar onbewoonde paradijs eilandjes en daar zwemmen. Kortom, het goede leven. Helaas nu geen goed weer, maar desalniettemin is het erg ‘gemüdlich' hier onderdeks. Vandaag was een lange zeildag, die aardig heftig was, Felix en ik beide licht zeeziek, maar we hebben het overleefd. Vrijdag gaan we verder rijden, het plan is: Kort naar Portugal, dan een stuk naar het oosten, de Pyreneeën meenemen en dan over Frankrijk terug. We hebben nog 3 weken!
We hebben weer genoeg meegemaakt, maar we genieten ook nog vollop!
Tot mijn volgende blog, Lieve Groetjes,

Floortje

Noorwegen, Engeland, Duitsland

Een nieuw verhaal, er is weer veel gebeurd en helaas ook slecht nieuws, daarover later meer.

De 28ste juni waren we nog in Odda en het was Felix zn verjaardag! Ik ben s'ochtends vroeg onder het motto ‘ff naar de wc' snel een cake wezen kopen,ik heb er kaarsjes ingestoken, die aansteken en zingend voor de auto deur heb ik Felix verrast. Die dag was het mooi weer en hebben we rustig ontbeten, door Odda gewandeld en toen hadden we het idee om in Eidfjord naar de HydroPower Plant te gaan. Om 14uur was er een tour, dus zijn we gelijk in de auto gestapt en is Felix als een echte Noor met de bus naar Eidfjord gescheurd. We kwamen 5 voor 2 er aan en konden gelijk mee. Het energie verbruik in Noorwegen komt grootendeels uit HydroPower, oftewel energie gemaakt door water uit watervallen, of grote waterbronnen (meren) bovenin de bergen, te laten vallen door een rad, waardoor er energie gemaakt word. Het hele systeem is natuurlijk een stuk complexer, maar dat zal ik jullie besparen.
Deze PowerPlant in Eidfjord is één van de oudste en grootste uit Noorwegen, de grote hal met generators ligt 700 meter diep in een berg en krijgt water uit 4 bronnen, dus hij heeft dan ook 4 generators. Als eerste kregen we een film te zien, waarin word uitgelegd hoe HydroPower word gecreeërd. Floortje weer wat geleerd! Daarna gingen we met de bus en een gids de berg in en mochten we in de hal rondlopen. Hier zie je alleen de generators, helaas mochten we niet een verdieping naar beneden, maar desalniettemin was het interessant.

Verder zijn we die dag nog omhoog gereden, naar een hele oude boerderij. Hier hadden vroeger de bewoners geen energie, omdat ze zo afgelegen woonden, dus heeft deze boer als eerste energie uit water gemaakt met een klein rad. Deze boerderij is bereikbaar door een tunnel die stijl omhoog gaat en zonder verlichting, dit was wel erg creepy, aangezien onze koplampen ook niet zo sterk zijn. Het is een éénbaansweg tunnel, om het half uur mag je of alleen omhoog of alleen omlaag. De boerderij ligt dan ook op een nostalgisch plekje met super uitzicht op de Fjord. Daarna zijn we bij een klein strandje gestopt, heeft Felix gevist en gezwommen: K-K-Kouddd! We hebben er gekookt en toen hebben we voetbal gekeken in het chique hotel in Eidfjord. Helaas voor DE, schade... ;) Eidfjord was een dorp dat eerst uit zes huizen bestond, maar doordat ze nu zoveel geld verdienen door de PowerPlant is het dorp gegroeid naar een chique stadje, waar graag de cruise schippen aanleggen en als cruise ships er komen wordt je stad gelijk rijk.

We hebben die nacht geslapen naast een kleine waterval, dit werkt echt ontspannend. Dus na goede nachtrust zijn we doorgereden met op de planning: Bergen. Hier hebben we een aantal uurtjes rondgewandeld, maar toen hadden we het weer gezien. Je kan niet in elke stad het lijstje met toeristen-tips aflopen, dit wordt op een gegeven moment vermoeiend. Daarnaast is parkeren in een stad ook niet handig en slapen al helemaal niet. Alle drukte van zo'n toeristenstad is niet echt ons ding, dan wil je liever snel weer weg vluchten in de rustige natuur van Noorwegen. Kortom, na een korte indruk zijn we verder gereden in de richting van Voss. Zie de foto's voor wat we gezien hebben Bergen.

Even tussendoor veel van de routes die we rijden in Noorwegen, zijn National Toerist Routes. Deze hebben we uitgekozen, omdat veel van deze routes alleen in de zomer open zijn en de natuur echt betoverend is. Vaak kom je langs mooie watervallen, en rijdt van diep door het dal naar hoog in de bergen.

Richting Voss stond er file in de tunnel, we hebben een uur gewacht en toen hebben we iemand gevraagd die naar voren was wezen lopen. Blijkbaar was er auto ongeluk gebeurd, alleen was de helikopter ter plaatse in de brandwagen ter plaatse gevlogen en was de helikopter nu ook kapot. Er moesten nieuwe helikopter (vleugel) delen uit Oslo worden ingevlogen, dus dat kon nog wel even duren. Dus zijn we omgedraaid en zijn we over een alternatieve route naar Voss gereden. Dit was een smalle berg weg, die gelukkig Felix reed. We zijn weer langs zo'n meer gereden die fungeert als bron voor de HydroPowerPlant. Hier mocht je niet gaan zwemmen, want je zag de kolk waar het water naar beneden word gezogen. Grappig om te zien! We zijn nog naar Voss gereden, want het Extreme Sports festival nam deze week daar plaats en er was een grote feesttent. Helaas waren de tickets 500 kroon, oftwel 80 euro entree en dat had ik er nou net niet voor over. Dus zijn we lekker gaan slapen, met boem-boem-boem op de achtergrond. De volgende dag in Voss hebben we wat meegekregen van het festival en hebben we rafting geboekt voor de volgende dag. De jongelui in Voss zijn echt krankzinnig, want wat deden ze? Wat sneeuw ophalen hoog uit de bergen, dumpen aan de waterkant, een springschrans bouwen en dan met skies en wetsuit salto's en schroeven maken en in het water knallen. Cool om te zien, de snelheid kwam door een jetski in het water die ze trok met een touw. Crazy! Verder hebben we BMX-ers gezien die over een parcour heen stuiterden met oa een auto. Dit is een echt tof festival om te kijken, helaas waren we er alleen de laatste dag.

Overigens is Voss de enige plaats waar we twee nachten op dezelfde plek geslapen hebben.

De volgende dag regende het pijpestelen, maar natuurlijk ideaal weer om te raften. We hadden een hele leuke jongeman als stuurman, of hoe dat ook heet. Stuurman lijkt me een goede naam, aangezien hij alles qua sturen deed, impressive. We waren met 6 personen, een lekker klein groepje. Met twee boten reden we eerst naar een trainingsstuk. Één boot voor ons 7en en één veiligheidsboot met iemand erin die je kan oppikken als je uit de boot valt. Natuurlijk wil je dat niet, want ondanks je wetsuit is het water nog steeds super koud. Na de eerste uitleg op het camp, was ik al aardig nerveus, gezonde spanning ;). Op de rivier kregen we eerst uitleg over de diverse commando's als: hold on, row forward, backward and GO IN! Deze laatste is de leukste, want dan moet je zo snel mogelijk met je kont in de boot duiken. Je zit namelijk op de zijkant van de boot normalerwijs. Na deze testfase, moesten we ons in het water laten vallen en met de stroming mee laten drijven en dan omdraaien en zo snel mogelijk naar de kant zwemmen uit de stroming weg. Dit vond ik best eng, want ik ben niet zo'n sterke zwemmer, maar gelukkig ging alles goed. Toen gingen we in de boot het trainingsparcours af, dit was een goede introductie. Felix en ik zaten in de tweede rij, op deze plek kan je voet naar voren onder het rubber schuiven, wat meer zekerheid geeft. Op de voorste plekken, waar de boot wat spitser wordt, kan dit niet en krijg je natuurlijk de harde golven als eerste op je neus. Deze plek was dan ook volgens mij nog spectaculairder, maar de tweede rij was voor nu al heftig genoeg. Na deze trainingsfase en wellicht 1 heftige stroming met wat rapids, zijn we doorgegaan naar een andere rivier. Blijkbaar is dit een erg goede rivier voor raften, op wereldschaal kreeg die een goed cijfer, so that u know. Door de vele regenval stond het water super hoog en waren de rapids dan ook extra aggresief. We moesten er één overslaan, die hebben de instructeurs met hun tweeën gedaan. Maar diegene die we gedaan hebben waren echt zo cool, ik heb geloof ik de hele tijd met een glimlach op mn gezicht daar gezeten. Het vetste is als je vol op zo'n kolk af gaat en Cam, onze stuurman dan roept, row forward, row forward and Jump IN!! Haha, dan ga je vol in zo'n golf en verdwijnt de boot geheel en schiet je er weer uit. Dit gevoel is echt gaaf, want het gaat zo snel, maar je bent geheel onder water en komt weer boven met je boot. De laatste kolk hadden we de grootste kans om om te slaan, gelukkig is dit niet gebeurd. Daarom hebben we het laatste stuk ons uit de boot laten vallen en vasthoudend aan de boot ons mee laten drijven. Echt tof was het raften en ik zou het zo weer willen doen :).Maar als hij dan ook uitlegt van ja, als de boot omklapt en je bent er onder, is er niks aan de hand, je hebt een luchtbel, gewoon jezelf er onder uit duwen, dan krijg ik toch wel hier de kriebels van.
Na het raften zijn we nog doorgereden naar een dorpje, waar het kleinste kerkje van Noorwegen moest zijn. Helaas, werd die net verbouwd dus hebben we er niet veel van gezien, maar er was ook een mooie slaapplek naast een rivier.

The next day zijn we door de langste tunnel van de wereld gereden, 24,5 km alleen maar tunnel. Erg spannend, niet zo, maar wel lekker vlot. Daarna zijn we kort van onze route afgeweken richting een gletsjer. Dit natuurverschijnsel was ook mooi om te zien, het is natuurlijk zomer, dus de gletsjer tong ligt aardig teruggetrokken, maar de kleine wandeling er naartoe was leuk om te doen.

Deze dagen hebben we veel gereden en vooral veel mooie natuur vanuit de bus gezien, zie hiervoor de foto's. De national route richting Geiranger via Lom vervolgden we nu, deze bestond uit veel bergachtig landschap en dan deels met en deels zonder sneeuw. Het hoogste punt met de auto was 1400 meter en we zagen zelfs een aantal langlaufers in actie (met blote bast). Er was een hele trail gemaakt voor hen en zo waren ze aan t trainen in het zonnetje.

In Lom was er weer een befaamde kerk, alle kerken in Noorwegen worden uit hout gebouwd, net als alle huizen. Ik ben in deze kerk gegaan aangezien ik graag één van die kerken van binnen wilde zien. Om alle kerken ligt ook altijd een begraafplaats, maar de meesten kerkjes zien er erg charmant en vredig uit. Na een korte stop in Lom zijn we onze weg naar Geiranger vervolgd. Wederom, mooie natuur en nog steeds sneeuw. Het was zo mooi weer dat we beiden op onze slippers en in een korte broek rondliepen en zo hebben we nog een coole foto in de sneeuw gemaakt.

De Geirangerfjord is één van de bekenste in Noorwegen en daarom ook de meest toeristische. Deze fjord staat op de UNESCO lijst. Bij het uitzicht punt stonden allemaal oudjes, die dan vanaf de cruiseschepen in shifts omhoog worden gebracht in grote tourbussen naar het uitzicht punt. Die toerbussen passeren elkaar dan in haarspeldbochten, erg indrukwekkend. In deze fjord hebben we een ferry tocht genomen naar de andere kant, hier kom je dan oa de Seven Sisters watervallen tegen.
Het dorpje zelf, Geiranger, is dus de hele dag een toeristische attractie totdat alle cruiseschepen weer zijn vertrokken en de rust terugkeert in de avond. Hier wil je niet wonen! Wij wilden er ook niet te lang blijven en zijn met de eerste ferry weer vertrokken. We zijn die dag zelfs nog helemaal verder gereden tot en met de Trollsteigen. Een bekende haarspeld route naar beneden, ontworpen door een architect. Gelukkig reden we met de bus van boven naar beneden. Verder zijn er zelfs wielrenners die dit omhoog klimmen, nou respect!

The next day hadden we een was en douche dag in Molde. Dit deden we in de haven, waar ze meestal deze faciliteiten hebben. Zodoende hebben we nog op geen enkele camping gestaan in Noorwegen, Bravo! In de tussentijd hebben we een beetje rondgelopen in Molde, dezelfde avond zijn we de Atlantic National Toerist Route gereden. Deze start van Bud, een dorpje dat werkelijk aan de zee (doei Fjords) ligt en loopt tot Kristiansund. Kristiansund hebben we helaas niet bereikt..

De Atlantic Route is beroemd, omdat het verschillende bruggen zijn die kleine eilandjes verbinden en je dus deels over de zee rijdt. Tussendoor was er nog een plek met een stroming waar veel mensen succesvol visten. Hier moest Felix natuurlijk ook even vissen en jawel hij had beet!

Die avond in de zoektocht naar een slaapplek, deed de auto plotseling raar. Ofwel de v snaar was gescheurd, dit was wel vaker gebeurd, we hadden een reserve mee, dus we dachten: no problemo. Felix wou toen nog 2 meter naar voren rijden, maar toen deed de auto PatsBOEM en de motor sloeg af en ging niet meer aan. Naja, we hebben eerst gegeten, Felix had zn lekkere visje gegrilld. Toen de motor afgekoeld was heeft Felix nog gekeken, maar hij kwam er niet zo makkelijk bij, want de V-snaar was naar onder geschoten. Dus hebben we de nacht daar geslapen en de volgende morgen de ADAC gebeld. Felix is namelijk verzekerd voor als er wat gebeurt met de bus. De ADAC zorgt voor een sleepwagen en dan wordt je naar een garage gebracht. Dus na lang gewacht te hebben op de sleepwagen, werden we naar een garage in Bremsnes gebracht, net onder Kristiansund. Dit was mn eerste keer rijden in een vrachtwagen en ik zat heel hoog! In de garage heeft een zeer vriendelijke duitse auto monteur, wonend in Noorwegen, naar de auto gekeken. De conclusie: de v snaar is zo gescheurd en geschoten dat die de distributieriem ook aan heeft gedaan en zodoende zijn beide deels opgeslokt door de motor. De conclusie nogmaals: niet zo goed.. Er waren twee mogelijkheden: ofwel de distributieriem laten repareren, maar dan is het niet zeker dat de motor nog goed loopt en kan het binnen 10 km weer afgelopen zijn ofwel met zn ADAC plus (Felix was gelukkig goed verzekerd) gratis naar huis vliegen en dan wordt de auto ook opgehaald en naar een garage in Duitsland gebracht. Eerst neigden we naar de eerste versie, maar toen we hoorden dat de garage pas in een week tijd hiervoor had en het geen garantie gaf hebben we voor de tweede mogelijkheid gekozen. De tweede mogelijkheid scheelt ons ook diesel kosten voor de reis naar beneden, reparatiekosten en tijd. Kortom, in diezelfde dag hebben we alles geregeld een vlucht geboekt voor de volgende dag, alle gegevens aan de ADAC doorgegeven, etc.

Het enige wat we niet gehaald hebben in Noorwegen is Trondheim, hier wilden we graag nog heen en dan waren we van plan weer naar beneden te gaan rijden. Ik ben voornamelijk blij dat dit niet gebeurt is aan het begin van ons avontuur in Noorwegen, keep positive. Deze dag was aardig stressvol, maar uiteindelijk hadden we s'avonds een vlucht geboekt voor de volgende dag.
We hadden alleen geen tassen mee, dus Felix heeft nog een fietstocht gemaakt op zoek naar iets geschikt en heeft zo'n mooie tupperware box gevonden als improvisatie koffer. Dan is het vooral raar om je kleren weer uit de bus in een tas te pakken en te kijken welke belangrijkste spullen je meeneemt. Ik voelde me eigenlijk een beetje verslagen, want je bent machteloos en wilt eigenlijk niet naar huis.

Maarja, de volgende dag hebben we bus achtergelaten (snik, snik) en zijn we aan onze lange reisdag begonnen. De beste optie was namelijk vliegen van Kristiansund naar Oslo, 3u wachten..dan naar London, 3u wachten en dan van London naar Frankfurt. Deze laatste vlucht had nog vertraging, toen zijn we met de trein naar Frankfurt Main gegaan, de trein naar Friedrichsdorf, Marco heeft ons hier opgehaald en naar Felix zn broers huis gebracht, hier hebben we de auto gepakt en zijn we nog naar huis gereden. Time of arrival: 3 uur s'ochtends lagen we in bed, kapot...

De laatste nacht hadden we ook niet goed geslapen, we sliepen namelijk voor één keer boven in de bus. Maar de belangrijkste stoorzender: in Noorwegen wordt het niet donker, de zon gaat onder, maar het blijft gewoon licht. Onderin slapend in de bus, ging nog wel, maar bovenin was het gewoon aldoor dag. Ik hoop dat die Noren die boven in Noorwegen wonen, waar de zon niet meer onder gaat, goede gordijnen hebben..

Maar nu zit ik dus thuis op de bank, raar! Morgen bellen we de ADAC voor een update en als de bus gerepareerd is, rijden we weer verder. In the meantime, maken we waarschijnlijk nog een roadtrip. Kortom, het avontuur gaat binnenkort weer verder, niet getreurd.
Felix is weer bereikbaar op zn oude nummer, enn verder hopen we snel weer onderweg te zijn.

Lieve Groetjes,

Vanuit Darmstadt
Floortje

Denemarken, Zweden, Noorwegen

Zo, waar waren we gebleven? Yes! Kopenhagen, ofwel København. We parkeerden onze Raketenbus in een City Camp, speciaal voor campers net buiten het centrum. Eigenlijk ideaal, nette wc/douche kabines, Wifi, je kon je water bijvullen, water lozen en er was een afwasplekje. De eerste avond daar zijn we nog naar de film geweest, Snow White and the Huntsman, niet Felix's zijn favoriet ;).

De volgende dag gingen we als luie toeristen weer mee op zo'n gratis city tour. Ideaal, je loopt achter je gids aan, je ziet alle hoogtepunten inclusief historisch verhaal erachter en je bepaalt zelf hoeveel ‘tip' je geeft aan het einde. Kopenhagen was veel groter dan verwacht en heeft ook veel moois aan te bieden. Helaas, waren er veel werkzaamheden in de stad, doordat er afgelopen jaar in 1 dag zoveel regenval in Kopenhagen was. Hierdoor stond de hele stad onder water, waardoor er veel bodemleidingen kapot zijn gegaan en je kon zwemmen in het centrale station. Desalniettemin hebben we een goede indruk van de stad gekregen. Grappig is dat de koninklijke familie ook in de stad woont en dat je daar gewoon mag lopen, de Denen zijn supertrots op hun Koningshuis. We hebben ook geleerd dat de Denen het gelukkigste volk van de wereld is, mede doordat hun land alle zaken zo goed op orde heeft, maar ook omdat ze simpelweg heel vriendelijk zijn. Als je ergens op een kaart staat te kijken, komt er iemand naar je toe: can i help you? Verder had onze gids nog een aantal erg interessante verhalen verteld over Denemarken in de Tweede Wereldoorlog. Na de toer zijn we door de grote shoppingstreet en ‘de eerste voetgangerszone' terug gelopen naar onze fietsen. Deze dagen was het echt stralend weer, dus hebben we lekker buiten gekookt op de grill en die avond hebben we beiden onze eerste blog afgemaakt en online gepost. De dag erna zijn we nog wezen fietsen door Kopenhagen en hebben we oa nog de beroemde mermaid gezien, samen met nog 40 andere toeristen.

Diezelfde dag zijn we in de namiddag doorgereden naar het volgende land: Zweden. In Zweden zijn we door Varberg gereden en hebben we een plekje om te slapen gevonden op een parkeerplaats bij een strandje. De dag erna was het alweer Zondag! S'ochtends zijn we nog rondom onze slaapplek wezen wandelen en daarna zijn we doorgereden richting Gothenburg, deze stad was niet zo spectaculair maar we zijn hier in een Maritimmuseum geweest. Hier lagen verschillende schepen aan elkaar en kon je van schip naar schip gaan. Twee waren erg interessant, één van de eerste onderzeeërs, met grote raketten en alles heel, heel krap en de tweede een groot oorlogsschip met wapens on top en torpedo's. Het oorlogsschip was echt gigantisch, dingen die interessant waren: onderin de wapen voorraad kamers en het machine-gedeelte, kruip-door, sluip-door, onder buizen, generators, etc. Alleen maar techniek, waar je geen hout van snapt. Gelukkig is Felix er dan die wat van dit gedeelte kan uitleggen. Wat erg indrukwekkend was, is dat je in beide schepen rond loopt, maar dat een tijd terug deze boten gewoon nog gebruikt werden en er mensen rondliepen en werkten.

Diezelfde dag zijn we doorgereden naar Marstrand, een klein stadje, deels op het vaste land, deels op een eiland met een vesting. S'avonds natuurlijk voetbal gekeken, lekker luxe in de lounge van het Marstrand Hotel. Helaas heeft NL hard gefaald..
Na een nachtje hier geslapen te hebben, zijn we s'ochtends nog met de ferry kort op het eiland-deel geweest en hebben we de vesting bekeken. Daarna weer terug en zijn we weer verder gaan rijden, in noordelijke richting. We wilden naar Astol, alleen dit is zo'n klein eilandje (zonder auto's) dat je vanaf Rönning de ferry nemen moet. Dit nostalgische vissersdorpje hebben we bekeken, het is zo klein dat je in 20 min een ‘rondje-eiland' kan maken. Toch raar, dat voor sommigen het zo normaal is om elke keer met de boot te moeten om ergens te komen. Hierna, zijn we naar Klädesholmen gereden voor de nacht. We sliepen in de haven, een erg mooie plekje wederom. Klädesholmen is idem dito een dorpje op een eiland, alleen deze is tenminste verbonden met een brug.

Na onze nacht in Klädesholmen zijn we weer doorgereden naar Henan, hier worden grote zeilboten gemaakt (oa de Taniwani). Op deze plek hebben we lekker gechilld op een idyllisch plekje, met wederom lekker weer en een mooie zonsondergang. De avond hebben we gegeten met Olof en Karl-Heinrich, vader & zoon, oude bekenden van Felix. Dit was erg gezellig en we hebben diverse zweedse schnaps gekregen, die we nog moeten opdrinken, Proost!

The next day: we zijn doorgereden naar Hunnebostrand. Felix was enkele dagen verkouden en ik hoopte het niet te krijgen, maar helaas .. was te verwachten als je samen in de bus leeft. Nu gaat het gelukkig weer beter. Hunnebostrand was wederom héél mooi! Een schattig dorpje aan het water met overal eilandjes. Daar hebben we aan zee geparkeerd, gekookt en een super mooie zonsondergang gezien. De volgende dag hebben we in Hunnebostrand een bootje gehuurd en zijn we tussen de eilandjes wezen doorcrossen. In de zee waren echt zoveel kwallen, zoveel heb ik er nog niet gezien. Niet zo lekker om te zwemmmen dus, we zaten ook nog vast..was het te ondiep en heel veel zeewier, maar we hebben het net overleefd. ;) Echt heerlijk om even op het water te zijn.

Daarna zijn we naar Smögen gereden, een iets groter dorp, ook aan het water en ook echt mooi! We hebben er nog wat rondgelopen, over de steigers langs het water en erna hadden we besloten om op een camping te gaan staan. Dit was echt n domper, aangezien je moest betalen voor douchen, Wifi, wassen, drogen, alleen poepen was gratis. Verder moesten we een extra campingpas kopen en was de prijs bij het afrekenen hoger dan ze vooraf gezegd had. Naja, echt een verschrikkelijke camping, snel maar vergeten.

Toen was het 21 juni en de langste dag van het jaar, dit vieren de Zweden uitgebreid. Helaas, was ik super verkouden, dus hebben we besloten om dit feestje over te slaan en gelijk naar Oslo te rijden.

Zweden is een mooi land, maar mist een beetje de bergen of het mooie weer. Alles aan de kust is wunderschön, alleen het wordt maar niet tropisch warm. Zwemmen, is koud en daarom is het vooral een mooi land als je een boot hebt. Wij hebben veel kleine dorpjes gezien en zijn veel op doorreis geweest, nu in Noorwegen is het tijd voor wat meer actie in de tent!

In Oslo was het weer door de bouwwerkzaamheden doorkijken,
maar dit is ook echt een hele mooie stad. Hier zijn we vrijdagavond aangekomen en we hebben geparkeerd in Holmenkolmen, de ski-attractie van Oslo, namelijk bij de schansspringbaan. Daar hebben we twee nachtjes op de parkeerplaats doorgebracht. We hebben goed voorbereid wat we allemaal wilden zien in Oslo op Zaterdag. Als eerste zijn we s'ochtends in het skimuseum geweest, erg interessant over de eerste expeditie naar de noordkaap, revolutie van skis, skiën, de schansbaan en olympische wintersporters met een handicap. Met een lift ga je dan op de jump tower en dan zie je hoe stijl het is en hoe hoog! Deze attractie was trouwens erg beroemd, want er kwamen loodsen met bussen op de parkeerplaats met name met chinezen die dan foto's maken en er weer vandoor gaan, typisch! Toen hebben we de metro gepakt naar het centrum, we hebben over de shoppingstreet gelopen, naar het centrale station en infopunt. Erna hebben we een mooie stadswandeling gemaakt, langs het nieuwe opera huis, Akkerhuys Kasteel, de haven, Nobel Peace Center en een boekenwinkel om engelse boeken in te slaan en een ‘proper'wegenkaart voor Noorwegen. Verder zijn we in het national museum geweest, kunstwerken kijken..daar hadden we na geloof ik 30-45 min. genoeg van. Toen zijn we nog langs het parlement gebouw teruglopen en weer in de Metro terug naar ons stulpje bij de skibaan. Dat was Oslo dan alweer, een extra dag had gekund, maar we zijn Zondag doorgereden, dus goede reden om er nog een keer terug te komen.

Toen zijn we vanaf Oslo gereden naar Rjukan, een dorpje tussen twee bergen, hier begon het al met mooie watervallen, mooie bergen, mooi Noorwegen. Ons plan was om één van de hoogste bergen van Noorwegen te beklimmen, er ging ook een door de NATO gemaakte bergbaan, die eerst 700 meter diep in de berg gaat en dan 1100 meter hoog. We zijn dus de berg hoog op gereden tot en met 1100 meter, hebben een nachtje geslapen en zijn toen de volgende ochtend vroeg in de nevel begonnen aan de tocht. Nou heb je hikes die zwaar zijn, maar ook hikes die extreme zijn. Deze was de laatste, er lag namelijk hoe hoger we kwamen (we moesten 700 meter steigen, de berg is 1800 m hoog), des te meer sneeuw. Ik heb ook geleerd ‘in Norway a trail, is not a path'. Kortom de route is ofwel simpelweg stenen, sneeuw, watervallen, etc. Eigenlijk was het onbeschrijflijk, want het was alsmaar doorgaan, doorgaan, doorgaan..terug kon niet. Dus aan het einde was het kletsnat, met natte sokken, door een zware sneeuwstorm met felle wind, steentje voor steentje hoog lopen. We zagen ook geen meter verder wat er was, dus simpelweg doorlopen en zien wanneer je een keer de top bereikt. Het was 4 km en we hebben er 2 uur over gedaan, we waren boven koud, kletsnat, maar voldaan. Gelukkig was er een berghutje, die verbaasd waren dat we lopend gekomen waren, waar we warme choco gedronken hebben. De bergbanen hebben we teruggenomen en toen nog een saaie 20 min. langs de weg teruglopen naar de bus, met natte schoenen, bah!
Dat was dus echt een avontuur, zie de foto's voor het bewijs van dit spannende verhaal.

Na een lekkere soep in de auto en onze natte kleren omgeruild te hebben voor relaxkleding zijn we doorgereden. Next stop: Lysebotn. In Noorwegen heb je veel autowegen die in de winter dicht zijn, door de sneeuwval. In de zomer zijn die dan open, en sommige zijn aangeschreven als extra mooi (toeristen route). Zo één hebben we die dag gemaakt en de natuur is zo mooi, maar ook zo afwisselend. Je kan rijden door bergen met alleen maar bomen, bergen met in het dal rivieren, meren, watervallen, steenachtig landschap met alleen maar rotsen overal, landschap met sneeuw en bevroren meren en sneeuw van 1 meter hoog. Kortom, zoveel moois.

Lysebotn is een dorpje van niks, dat ligt aan het einde vd lysefjord (dead end), de zuidelijkste fjord van Noorwegen. In dit dorpje hebben de nacht doorgebracht om de volgende dag met de Ferry richting Stavanger te gaan. Deze ferry neemt je mee in de fjord wat echt een prachtig aanzicht is, maar helaas was er om 8 uur s'ochtends zoveel nevel weer dat we de Preikestolen niet konden zien. Dit is één van de boegbeelden van Noorwegen.

We zijn vanaf de ferry doorgereden naar Stavanger en hebben daar in de haven gedoucht, gewassen en we hebben het stadje verkent. Stavanger wordt gekenmerkt door zn Old Town met huisjes uit het einde vd 18e eeuw die sindsdien niet veranderd zijn, ook is er een Canning museum waar we in gegaan zijn. Dit was indrukwekkend met allemaal oude apparaten,waarvan we enkele in werking gezien hebben, dankzij een charmante Floortje die het aan de baas vroeg. Het proces van nul tot een blikje sardientjes, ik snap het helemaal. Deze fabriek verzorgde ooit 50% van de sardientjes productie in Noorwegen en half het dorp werkte er. In Stavanger hebben we verder nog wat rondgedwaald en diezelfde dag nog zijn we ons spoor weer terug gaan rijden richting de lysefjord.

Aangezien op het plan stond: de Preikestolen hike! Diezelfde dag, om 20uur, een wandeling van 3,8km ongeveer 2 uur.. het resultaat: na 1 uur en zeer snel gewandeld te hebben, stonden we op de Preikestolen. Dit was echt zo indrukwekkend. Het is een uitstekend brokstuk en je kan zo 600 meter de diepte in kijken in de fjord. Op de rand zitten geeft al een thrill en dan naar beneden kijken dat is echt creepy. We hebben mooie foto's gemaakt, super was dit..en wederom de route was geen simpel pad, een echte uitdaging!

De avond zijn we doorgereden om een slaapplek te vinden, om 23uur hadden we die gevonden. De volgende dag, dat is vandaag! Jawel, ik ben up to date. We zijn wederom zo'n toeristische route richting Odda gereden, daar zijn we nu. Onderweg hebben we een kerkje bekeken en verschillende watervallen, de natuur was weer super mooi. Dit dorpje ligt aan een gletsjer waar je nog kan skiën, maar dit gaan we niet doen. Morgen rijden we verder in onze reis richting Bergen.
Tot nu toe bevalt Noorwegen goed, het aantal kilometers dat we maken is veel, maar de natuur beloont goed. Tot mijn volgende blog maar weer!

Ps. Voor de Blog van Felix, het goede webadres: www.raketenbus.blogspot.com

PPS. Er is er morgen één jarig, hoera hoera! Felix wordt 28 juni 27 jaartjes oud. Als je hem wil bereiken, hin heeft een tijdelijk Nr: 0049 1777180822

PPS. Freek nog goede tips voor Bergen? We zijn er over twee dagen, zet maar op de mail, THNX!

Liefs, vanuit de bus in Odda.
Floortje

Harz, Berlin & Hamburg

Het goede leven is weer begonnen! Na een aantal maanden werken in Duitsland, heb ik afscheid genomen bij mijn vier banen. De eerste werkervaring is opgedaan en iedereen vond het jammer dat ik ging, het werkende leven beviel me goed, maar reizen bevalt natuurlijk altijd beter. Felix afgestudeerd, Floortje ontslag en hoppa de bus in wegrijden.

Waarheen? Europa. Voorbereid? Een beetje. Hoelang? Nog onbekend, maar waarschijnlijk 3 mnd.

Als eerste reden we richting Köppern, daar hebben we Charlie afgeleverd bij de broer van Felix en vanaf daar kon het avontuur echt beginnen. We reden richting Berlijn, maar werden daar Vrijdag pas verwacht, dus hebben we een aantal tussenstops gemaakt.

Dinsdagavond kwamen we aan in Altenau (Harz). Hier hebben we geparkeerd op de parkeerplek van een Therme en zijn we dezelfde avond nog lekker wezen ontspannen in de Therme. De dag erna zijn we een stukje wezen rijden, en zijn we in een dorpje gestopt om een mooie wandeling te maken ofwel de Goetheweg (hij liep deze wandeling ook). Deze wandeling van 8 km, gaat naar de hoogste berg in het Harz gebied ‘de Brocken'. Na 1 uur en 40 minuten wandelen, kwamen we bovenaan op de top, waar de wind hard woeide. Dit gebied staat ook bekend als ‘één van de natste plekste van Duitsland', maar als de zon schijnt (dit komt niet vaak voor), dan wordt je beloond met een geweldig uitzicht. Helaas voor ons de hele dag regen en geen spectaculair uitzicht, maar wel een mooie hike. Ook is er nog een spoorverbinding naar de top met oude stoomtreinen, die je dan tijdens je hike voorbij ziet komen. Verder was de berg gesloten voor een lange tijd, aangezien de grens van oost en west Duitsland precies op de berg ligt. Deze grens zie je dan ook nog liggen.

Na nogmaals 2 uur terug te wandelen, kwamen we weer bij ons huisje ofwel de raketenbus aan. Mocht je onze verhalen ook in het duits willen lezen, ga dan voor Felix zn blog naar raketenbus.blogger.com

The Next Stop: Autostadt, Wolfsburg. Deze stad kan je ook wel Volkswagen-city noemen. Want in VW-city ligt de oudste fabriek en het centrale hart van Volkswagen. 3 op de 4 Wolfsburgers werkt in dit imperium en rijdt ook in een Volkswagen. Hier is dan ook een soort theme-park gemaakt om bezoekers een blik te geven in deze auto-wereld: de Autostadt. We konden hier ook fijn slapen op de parkeerplaats, speciaal voor campers. Donderdagochtend zijn we om 9 uur, naar de ingang gefietst, aangezien we nog spierpijn hadden van de wandeling. De dag zijn we toen begonnen met een toer door het fabriek-gedeelte. We hebben een stuk gereden over het complex dat in totaal 6 vierkante kilometer groot is, oa. langs de oude fabrieksgebouwen die nog steeds in gebruik zijn. Daarna een toer langs een productie ruimte van een Volkswagen auto, daar zie je dat alle robots op elkaar zijn afgestemd, samenwerken en aldoor werken. Ik had dit voorheen nog niet gezien en er kwam maar één vergelijking in me op: The Matrix. Wel cool dus om te zien hoe dit in zn werk gaat. Naast deze toer, hebben we gereden in een elektrische volkswagen Golf en konden we erna uiteindelijk het daadwerkelijke park in. Hier heb je dan verschillende paviljons van Skoda, Seat, Audi, Lamborghini en VW. Verder een ‘Zeithaus' met de eerste auto's tm nu en natuurlijk ook alle Volkswagen bussen die er nu zijn. Het is natuurlijk ook één grote promo van deze merken, maar opzich was het interessant en was het een mooi park, met mooie gebouwen en mooie flora & fauna.

Toen we weer kapot waren van een dag rondslenteren, zijn we in de namiddag weer onze route richting Berlijn vervolgd. Tussendoor hebben we nog een half uurtje in Goslar rondgekeken, dit is een stad die bekend staat door zijn oude duitste vakmanschap-huizen. Het was dan ook echt een heel mooi idyllisch stadje.

En Jawel, aangekomen in Berlijn bij Alex & Franzi (vrienden van F) hebben we donderdagavond maar lekker hangend op de bank doorgebracht. Samen met Eva, Franzi (nr.2) en Florian. Eva woont bij Alex & Franzi en werkt ook in Berlijn, Flo is haar vriend en Franzi (nr.2) haar tweelingzus, die wij al kenden. Snap je t nog?
Vrijdag zijn we samen met Franzi (nr.2) door Berlijn gefietst, we hadden ook een stralende zon dus beter kan niet! We zijn in het Tacheles (kunst)huis geweest, toen via Unter Den Linden richting de Brandenburger Tor en het Holocaust Memorial. Verder hebben we lekker gechilld in t gras van Museum-Eiland en Felix en ik zijn nog op de FernsehenTurm geweest. Zie de foto's voor wat, wat is.
In de avond hebben we lekker gegrilld en erna nog een cocktail gedronken met nog meer vrienden van hen.

Dan op Zaterdag naar de Bernauerstrasse, waar ook een denkmal is voor de Berlijnse muur, want deze straat was de scheiding tussen oost/west Berlijn. Erg interessant! Je ziet hoe ze begonnen met een enkele muur en in hoeverre er ontsnappingspogingen werden gedaan hoe dikker de muur werd en kerken, huizen hiervoor werden gesloopt. Ook zie je op de grond waar er tunnels waren gegraven en welke mensen succesvol naar West-Berlijn kwamen en welke dat niet waren. Verder hoe strenger en strenger de scheiding tussen Oost en West werd en hoe uiteindelijk families werden opgesplitst omdat er geen doorgang meer was tussen Oost en West. Erna zijn Felix en ik met zn tweeën richting Tempelhof gefietst, het oude gesloten vliegveld van Berlijn. Dit is misschien wel één van de coolste plekken van Berlijn, want de omgeving van de landingsbanen is open gesteld. Dus iedereen doet hier wat die wil, oa. Theater, Kinderparadijs, Grill-velden, Stadstuinen met kunstprojecten, mensen die skeeleren, mensen die op n skateboard windsurfen, vliegeren of gewoon lekker in het gras chillen. Dat laatste hebben wij natuurlijk gedaan. Je kijkt je ogen uit, want deze stad leeft als geen andere. Verder kan je ook een rondleiding krijgen door het oude vliegveldgebouw, dit staat nog op mn to-do-list voor de volgende keer Berlin, net als een underground-toer.
Na deze fietstocht hebben we voetbal gekeken, natuurlijk eerst de NL'se wedstrijd en erna de Duitse. Opmerkelijk is dat je dan ook echt ziet hoeveel NL-ers er in Berlijn zijn. We zaten lekker buiten, in een hofje van een Cultuur-Fabriek, waar ook zo'n 20 Nederlanders waren. Gelukkig! Want dan zit je niet in je eentje te juichen tussen alle duitsters.

Toen was het alweer Zondag, hier zijn we in de ochtend naar de Reischtag (Bundestag) geweest, ik was nog niet in de glazen koepel geweest met Lotteke. Dus een nieuwe poging. Samen met Alex & Franzi die er ook nog niet waren geweest, is dit ook een aanrader. Chill met een audio-toer op je snuit genieten van het het uitzicht. Erna zijn we naar de East Side Gallery geweest en daarna naar het Mauerpark waar elke Zondag een vlooienmarkt is en wederom iedereen doet wat die wil. Dus overal muzikanten en normaal gesproken is er een Karaoke-meneer, waar dan 500 man omheen zitten in een amfitheater, maar deze was er helaas niet. Desalniettemin was de sfeer en het weer echt super.
Die avond zijn we nog naar Kreuzberg gegaan om een Burger Meister te eten, ofwel een befaamde hamburger. Ook deze burgertent is typisch Berlijn, heerlijk simpel sta je onder de metrolijn, kan je zitten op stoelen gemaakt van bierkartjes en drink je relaxed je biertje. Erna hebben we nog een stukje rondgelopen door Kreuzberg en gekeken naar alle Graffiti-Art.

Maandag was een IKEA-dag, aangezien Alex een dagje vrij had en nog meubelen wou kopen zijn we naar de Ikea geweest. Dit resulteerde in een hele dag slepen, kasten verschuiven, ofwel zwaar voor Felix. Ik heb een beetje geholpen en ben nog mr een rondje gelopen door het stadsdeel waar ze wonen, de Odenbergerstrasse en Kastanje Allee. Zoveel leuke alternatieve winkeltjes!

Maandagavond ben ik nog naar Hamburg gereden, Felix mocht uitrusten. Hier hebben we geparkeerd aan het haven-industrie-einde van de Elbe-tunnel. Dit is een 100 jaar oude tunnel, onder de rivier ‘de Elbe' door die de kortste verbinding is tussen het havengebied en het centrum van Hamburg. Deze tunnel is indrukwekkend, aangezien je in de lift omlaag gaat (ook met de auto) en dan heb je een eenpersoonsbaan van 300 meter naar het andere einde. Van 8 - 14u is alleen verkeer mogelijk van centrum naar haven en van 14 - 20u andersom. Fietsers mogen dan of fietsen of lopen op de stoep. Die avond zijn we naar de Reeperbahn (red light district, wist ik niet) gelopen voor een pizza. Dit is een straat a la Vegas Style, alles verlicht, erotiek winkels, alle fastfoodketens, casino's, sex clubs, etc. Gelukkig waren we er niet al te laat, maar nu stonden er al genoeg hoeren op straat. Er was één normale pizzeria, waar we een heerlijke pizza gegeten hebben.

Dinsdag hebben we een stadstoer door Hamburg gedaan en alle bezienswaardigheden gezien. Het is een mooie stad, maar mist het karakter van een wereldstad. Wat bleek Hamburg is de stad met de meeste bruggen in Europa, meer dan A'dam/Venetië. Water is dan ook alom aanwezig, we hebben rondgedwaald in de oude havenstad. Hier zijn we ook in het grootste miniatuur museum vd wereld geweest. Daarna zijn we gefietst naar andere leuke stadsdelen en hebben we rondgekeken en uiteindelijk lekker mexicaans gegeten. Erna weer naar de bus en ons even opgefrist, daarna voetbal gekeken in het hard rock cafe Hamburg.

De volgende dag stond op de planning: Blankenese, een sjiek dorpje naast Hamburg en erna doorrijden naar Kopenhagen. De dag is ietwat anders verlopen, aangezien we nog even langs de Bauhaus gingen om wat kleine spullen in te kopen, werd het een dag van fietsen fixen en op zoek naar een gasadapter, zodat we ook gas in Noorwegen tanken kunnen. We waren uiteindelijk hiermee (pas!) klaar om 4u, met in het verschiet 5,6u rijden en NL-DE voetbal op de planning hebben we besloten om die avond naar een hippie-camping naast Blankenese te rijden en daar 1 nacht te blijven. Dit was een camping aan het strand van de rivier de Elbe. Een erg mooie en rustige plek. Die avond zijn we langs de boulevard richting Blankenese gefietst, waar TE mooie huizen staan die dan als voortuin een strand hebben. Beter kan je niet wonen, hier moet je helaas wel heel wat ‘kolen', zoals de Duitster het noemen, voor hebben.

Toen was het alweer Donderdag en zijn we een ruime week onderweg. Deze dag hebben we het project ‘fietsen' nog afgerond en zijn we richting Kopenhagen gereden. Daar staan we nu aan de rand van het centrum op een campergrond voor 250 Deense Kroon per nacht. Zoals verwacht is het hier niet goedkoop, maar daarom koken we lekker zelf. Meer over Denemarken, Zweden, Noorwegen later...

Lieve Groetjes,

Floortje

Nog 2 weken..

Zo een nieuwe reis voor de boeg, weer een nieuw begin voor nieuwe verhalen.

Zoals de meesten wel weten gaan Felix & ik 3 maanden door Europa toeren met de VW bus, de laatste voorbereidingen worden komende 2 weken gedaan en dan gaan we er vandoor.

Het globale plan is nu zo: eerst omhoog, naar Berlijn, Kopenhagen, Noorwegen (evt Noordkaap) en dan wellicht Zweden. Dan weer naar beneden richting de Alpen (mountainbiken, paragliden), surfen in Frankrijk,en dan naar Spanje, Portugal (wellicht nog zeilen) en dan via Madrid en Parijs weer omhoog.

Wat dacht u ervan, een goed plan?

Ik denk van wel :)

Time of Departure: 5 juni 2012!

Ik zal af en toe weer hier een verhaal uploaden om jullie op de hoogte te houden.
Liefs,

Floortje & natuurlijk ook van Felix